Squonk plays Genesis

Foto: Made by Greet

Ik was een jaar of tien toen ik ze voor het eerst hoorde: Emerson, Lake & Palmer, Pink Floyd, Genesis, Soft Machine en de Delftse band Alquin. Die platen had mijn vader gekocht, en hij had die muziek weer bij een paar zwagers van hem gehoord, die zo'n tien jaar ouder zijn dan ik. Mijn vader was pianist en speelde klassieke muziek met grote orkesten en jazz in de toen al bestaande Haagse Jazz Club. Ik had toen reeds twee jaar klassiek pianoles en stiekem probeerde ik die muziek na te spelen. Dat mocht natuurlijk (nog) niet van mijn lerares, omdat ik eerst mijn techniek en noten lezen moest ontwikkelen, maar ik denk dat ze dat toch wel leuk vond. Na acht jaar vond ik het klassieke werk niet leuk meer om te studeren. Ik wilde alleen maar muziek spelen die ik leuk en goed vond. Door steeds meer muziek na te spelen van vooral Emerson, Lake & Palmer en Genesis ontwikkelde ik vanzelf een andere techniek, die toch heel veel overeenkomsten had met klassieke muziek.

Op de middelbare school (HAVO) zat ik met de bekende Delftse journalist Luuk Braun in de klas. Hij nodigde me uit voor een feest bij hem thuis, en daar werd zeer goede muziek gedraaid. Jaja, gedraaid, want CD's waren er nog niet veel. Op een gegeven moment werd Peter Gunn van Emerson, Lake & Palmer opgezet, en ik vertelde hem dat ik dat speelde. En nog meer van E.L.P. en ook U.K. en Alquin. Hij kon het niet geloven en wilde het eigenlijk meteen horen. Hij vroeg of ik in een band speelde, maar ik zei nee. Hij begreep er niets van, en vroeg of ik het leuk vond om bij hem in de band te komen spelen. Ik zei O.K. en een paar dagen later kwam hij samen met bassist Ron van der Toolen bij mij thuis, om te horen wat ik speelde. Ik had een oud en simpel Solina-orgeltje op mijn kamer staan, waar echt geen geluid in zat en daarop speelde ik met enkele platen mee. Ze waren enthousiast en zo was mijn eerste bandje geformeerd, wat een paar jaar later uitgroeide tot de band Stitch. O.a. zanger Kees Mension deed ook mee, en in den beginne speelden we vooral Alquin-nummers. Later werd ook eigen werk geschreven en na radio-optredens bij NCRV's Los Vast en Vara's Popkrant werd de single Jessica's Mornings opgenomen in de VARA-studio. Deze ballad werd helaas geen hit maar kreeg behoorlijk veel airplay bij Frits Spits (Avondspits), Peter Holland en Felix Meurders (VARA's Popkrant). In 1982 stopte ik met Stitch en ging in een andere band spelen, maar ik kon er mijn muzikale ei niet kwijt, en stopte met spelen in een band. Ondertussen werd mijn platenverzameling flink uitgebreid met jazz- en symfonische rock zoals ELO, Yes, Steely Dan, Frank Zappa, Spyro Gyra, Azymuth, Casiopea en Al DiMeola, en werden vele concerten bezocht waaronder Genesis, Pink Floyd, Supertramp, ELP, Rainbow, Deep Purple, ELO, Steely Dan, Roxy Music en David Bowie.

Foto: Made by Greet

In de jaren die daarop volgden schreef ik filmmuziek, maakte muziek en special effects tijdens opvoeringen van toneelstukken, nam muziek op met mijn homestudio en concentreerde me thuis vooral op het spelen van jazz- en klassieke stukken (Gershwin, Bach, Mozart, Chopin en Debussy).

Begin jaren '90 was er een hereniging van mijn favoriete band Emerson, Lake & Palmer, en ik had het plan opgevat om mijn idool Keith Emerson te ontmoeten. Ik heb het, na veel doorzettingsvermogen en het nodige geluk uiteindelijk voor elkaar gekregen, en ik heb in het toenmalige Congresgebouw in Den Haag de tijd van mijn leven gehad. Dat is voor mij het bewijs geweest dat als je iets echt graag wilt, het ook lukt. Ik heb een soundcheck meegemaakt, twee E.L.P.-concerten zowel vanuit de zaal als vanaf de zijkant meegekregen (Keith had geregeld dat ik een plaatsje bij de monitormixer kreeg), met hem en zijn vaste technicus gepraat over zijn orgels en synthesizers en ik kan je verzekeren dat dat fantastische ervaringen waren.

Eind jaren '90 werd het plan opgevat om een reünie van Stitch te organiseren. Ik had er eigenlijk helemaal geen zin in en tijd voor, maar Luuk Braun is een doorzetter, en hij wist de originele bezetting weer bij elkaar te krijgen. De band werd voor die gelegenheid uitgebreid met 3 danseressen, 2 zangeressen en een blazerssectie die saxofonist en veelgevraagd sessiemuzikant Wouter Kiers als leider had. Diverse radiostudio's waaronder Radio West en het toenmalige Delftse Radio NRG werden aangedaan om live-optredens te verzorgen en tevens werden in de studio van de bekende Delftse gitarist Henk Robers 6 nummers voor een CD opgenomen, die aangevuld met studio-opnames uit de jaren '80 het beste van Stitch bevatte. Het project slaagde met glans en eindigde in november 1997 met een avondvullend optreden in een volledig uitverkocht Theater De Veste in Delft.

In de jaren 2000 en verder richtte ik mijn aandacht op het ontwerpen van internetsites over (rock)muziek, en het interviewen van grootheden uit diezelfde rockmuziek zoals Manfred Mann (Manfred Mann's Earth Band), Mick Box (Uriah Heep), Carl Palmer (ELP), Andy Latimer (Camel) en Steve Lukather (TOTO) voor de Classic Rock Start Page.

Maar het bloed kruipt waar het niet gaan kan en in 2006 waren er plannen om een Genesis tributeband op te richten. Dat plan heeft vorm gekregen en na een aantal bezettingswisselingen is de line-up nu definitief en volledig. Complexe, maar ook makkelijk in het gehoor liggende Genesis-songs wisselen elkaar af en het is een feest om deze nummers te spelen met zulke klassemuzikanten!